امام زمان(ع)-مناجاتی
در خیمه گاه سبز شما پا گرفته ایم
در بین نوکران شما جا گرفته ایم
هم افتخار نوکری جدتان حسین
از دست با کفایت زهرا گرفته ایم
هر جا که نام مادرتان را شنیده ایم
آهی ز نای خسته برون می کشیده ایم
با یاد صورتی که ز سیلی کبود شد
از هوش رفته، گریبان دریده ایم
با یاد گریه های تو مستانه می شویم
آدینه ها به یاد تو دیوانه می شویم
عمری ز هر کجا که رها می کنندمان
دیوانه وار راهی این خانه می شویم
آری قرار و مامن ما خانه ی شماست
مهر شما و نام شما نقش قلب ماست
با یاد کربلا و نجف سینه می زنیم
این سینه ها گواهی این جان مبتلاست
شب های جمعه از همه جا دل گسسته ایم
دل را فقط به چادر این خیمه بسته ایم
ما را ببخش نوکر خوبی نبوده ایم
ما را ببخش چون که دلت را شکسته ایم
امشب دوباره نامه نوشتم به این امید
آقا برای ترک گناهم دعا کنید
این هفته هم گذشت و نگشتیم توبه کار
این جمعه هم گذشت و شما هم نیامدید
آقا بیا ببین که چه شوری در عالم است
دیگر مقدمات ظهورت فراهم است
آقا بیا که آمدنت را بهانه هست
هر چند یار حقیقی تو را کم است
آقا زمان آن شده عدلی به پا کنی
ما را ز قید و بند زمانه رها کنی
آقا دعای اهل زمین بی اثر شده
باید خودت برای ظهورت دعا کنی
ڪلام مختصر بیقـــراریام این است