همه نالان، ولی من از ،همه در هجر ، نالان تر
ندیدم بعد تو چشمی ز چشم خویش گریان تر
لباسم با رفو قهر است صد چاک است مهمانش
نیابی در غمت از دخترت پاره گریبان تر
مدام آشفتگی حس کرد زلفم را چهل منزل
پریشان گشت در کوفه ولی اینجا پریشان تر
تمام زیور آلاتم به زیر پایشان له شد
گران شد زینت طفلان ولی مال من ارزان تر
همیشه جنس اعلا مشتری خاص می خواهد
بیا من می خرم نازت بیا قدری خرامان تر
به نورت خو گرفتند اشقیا حتی، ز بس ماهی
ولی امشب بیا قدری بتاب ای ماه تابان تر
به پایان کی رسد این ظلم شاید منزل بعدی
ولی منزل به منزل گشته ام از ظلم حیران تر
به تدفینم قدم بگذار ای سر بی کفن هستم
بیا ای از تمام کشتگان بر خاک عریان تر
شاعر:حسین واعظی
تیــغ و نیــزه به پیکـرش میخورد...