تو کیستی شده غلتان به خاک وخون بدنی
تنی جدا ز سری و سری جدا زتنی
تو کیستی بدن قطعه قطعه ای که از او
نمانده هیچ که دوزند بهر او کفنی
به جسم پاک برادر سرود زینب زار
مگر توای تن غلطان به خون حسین منی
کدام دست به زیر دل شتر برجست
دو پای سید سجاد را به یک رسنی
نداشتند علی ومحمد و زهرا
به جز دو نوگل خندان حسینی وحسنی
فغان ز زهر جفا پاره پاره شد جگری
امان به تیغ ستم قطعه قطعه شد بدنی
ز سوز شعر تو (مفتون)به جان فتد اتش
اگر کنند قراءت میان انجمنی
مفتون همدانی
| این نظر توسط حمید کریمی در تاریخ 1393/11/11 و 18:33 دقیقه ارسال شده است | |||
| ای پدر از سفر ماریه باز امده ای یا ذبیحی تو واز راه حجاز امده ای توبه دیدار خدا رفتی و من در عجبم با سر غرق به خون بهر چه باز امده ای لطف کردی که در این گوشه ی ویرانه ی شام بهر دیدار من از راه دراز امده ای ناز کن ناز تو را می خرم ای دوست به جان که به دلجویی ارباب نیاز امده ای اب از بهر وضو ی تو به مژگان دارم گر در این نیمه ی شب بهر نماز امده ای هم چو پروانه به گرد تو بسوزم پرخویش که تو ای شمع به خلوت گه راز امده ای اتش از داغ فراق تو به دل بود مرا تو به خاموشی این سوز و گداز امده ای یا مرو یا که مرا نیز به همراه ببر نگذارم بروی حال که باز امده ای |
|||
گرچه دلم با دیگران در انفصال است 