از بس دویده ام پی نان کریم ها
گویا رسیده ام به جنان کریم ها
هم لطف تو که گشته ازآن گدای تو
هم جان من که گشته ازآن کریم ها
این رخت نوکری ست نشان گدای تو
این سفره های لطف نشان کریم ها
از بس نمک ز سفره ی تو خورده ام، تو را
من گم نمی کنم ز میان کریم ها
حی علی به سفره ی ارباب عشق را
باید اضافه کرد به اذان کریم ها
یک سال هم اگر همه مهمان تان شویم
باشد دقیقه ای به زمان کریم ها
نوکر فقط به امر شما میکند عمل
زندم به هر چنین و چنان کریم ها
شاعر : محمد رضا رضایی
مطالب مرتبط
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت