مظلوم و بى كس و حبيب، منم غريب منم غريب
غمهاى عالمى همه، شده نصيب شده نصيب
من وارث حسينم نگين كاظمينم
غريباً وا غريبا(3)
در اوج آسمان غم، ماه شبم ماه شبم
از جور و كينه و ستم، جان به لبم جان به لبم
ديگر از پا فتادم زهرا برس به دادم
غريباً وا غريبا(3)
در خانه هم جفا رسد، ز همسرم ز همسرم
او با زخم زبان بود، برابرم برابرم
تنهاى خانه هستم چشم از جهان ببستم
غريباً وا غريبا(3)
خوشحال ازین غلامی و عرض ارادتم