شعر شهادت️ حضرت امام جوادالائمه (ع) از درِ باب المرادت هر که داخل میشود رحمتی بی واسطه از عرش ناز

شعر  شهادت️  حضرت  امام  جوادالائمه (ع)

از درِ باب المرادت هر که داخل میشود
رحمتی بی واسطه از عرش نازل میشود

با ضریحت طبع شعر هر کسی گُل میکند
هر که می آید حرم انگار دعبل میشود

هر گدای بی نوایی که نشسته گوشه ای
با سخاوتهای بی حدت مقابل میشود

گر نگاهی بر دل یک بی سوادی افکنی
دفعتا مانند توضیح المسائل میشود

گریه گریه ، ناله ناله ، ضجه ضجه ، آه آه
کسب حال نوکری اینگونه حاصل میشود

روضه خوانی روضه خواند و مجلسی بر پا شد و
با خروش اشکها ، این بزم ، کامل میشود

در میان حجره ات از درد می پیچی به خود
ناله هایت باعث عیش اراذل میشود

در جواب آب آبت کاسه ی آبی شکست
روی خاک حجره اشکت میچکد ، گِل میشود

این طرف فرزند زهرا در عطش میسوزد و
آن طرف ذکر کنیزانِ تو کِل کِل میشود

با چنین وضعی فقط دل می رود کرب و بلا
روضه هایم در گریز ، اینگونه مایل میشود ...

اصلا انگاری شب هشتِ محرم آمده
روضه های یک جوان آتش بر این دل میشود

بک پدر بر روی جسم یک پسر افتاده است
تا به جایی که نفس هم سخت ، مشکل میشود

یک پسر شد اربا اربا ، قطعه قطعه ، ریز ریز
یک پدر هم شامل درد مفاصل میشود

داغ اکبر کشت آقا را ... نه شمر و خنجرش !!
روضه های این جوان در اصل ، قاتل میشود