دل افسرده ام با غم قرين است | كـه در فـكر جــواد العـــارفيــن است | |
چرا غمگين در اين عالم نباشم | پريشان قلب ختم المرسلين است | |
شد از زهر جفا و كينه مسموم | جهان از ماتمش با غم قــرين است | |
به هنگام شباب، از كيد دشمن | خـزان، گلـزار سلطـــان مبيـن است | |
ميــان حجـــره در بســــته بـر او | زاهـش، لـرزه بر عـرش بــرين است | |
غبــار غم نشسته بــر رخ مـــاه | گـه قتـــل شـــه دنيــا و ديـــن است | |
لبش عطشان و جانش بر لبش بود | چنـــان جـدش كه دريـا افـرين است | |
هنـوزم در تمــام كـــون، قطـــره | بپـا شـــور عــزا در شهـر ديـن است |