عاشقان شقُّ القمر شد ماه رحمت شد دونیم آسمان شد در حریم آسمانیها مـُقیم شد مشام جان عشّاق علی پر ا

عاشقان شقُّ القمر شد ماه رحمت شد دونیم

آسمان شد در حریم آسمانیها مـُقیم

شد مشام جان عشّاق علی پر از شمیم

می تپد با این دعای ناب قلب هر ندیم

یاعلیُّ یا عظیمُ یاغفور ُ یا رحیم

می رسد روزیِّ ما همواره از دست کریم

سفره دار سفره ی درگاه غفران آمده

روزه دار روزهای ماه قرآن آمده

سرور اهل زمین و اهل رضوان آمده

جلوه ی روی محمّد جان و جانان آمده

وارث جاه و جلال شیر یزدان آمده

هستیِّ هستی گرفته هستی از هست ِ کریم

می چکد ابر کرم همواره بر کاشانه اش

او شده شمع و علیُّ و فاطمه پروانه اش

عشق عالم عاشق و شیداییُّ و مستانه اش

اوست جان عالمین و زینبش جانانه اش

حضرت عبّاس شاگرد شجاعتخانه اش

زینب و عبّاس و اربابند پابست کریم

صورتش پیغمبری ُّو ضربه هایش حیدریست

از ولادت مادری ُّو تا قیامت مادریست

صلح او تضمین برای حفظ دین داوریست

فاتح قلب حسین فرمانروای دلبریست

این مدال افتخار حجّة ابن العسگریست....

می زند آقا سر خصم بد و پست کریم

می رسد آقا بساط فتنه می گردد کــِساد

می شود صحن عمویش مجتبی آباد و شاد

می رود این روزهای سخت ِ ما از ذهن ویاد

می کِشد نام علی را در تمام شهر داد

می کند وا مثل مشهد در بقیع باب الجواد

شیعه پای روضه هایش می شود مست کریم

روضه می خواند نگار ما برای مجتبی

روضه ی بغض عمو جان و هجوم فتنه ها

روضه ی روزی که شد در کوچه دوش او عصا

چادر خاکی تکاند و ناله زد مادر بیا

دیده او چشمی پس از سیلی نمی شد وا خدا

العجل می گفت مادر دست در دست ِ کریم

شاعر: حسين ايماني