غزل مصیبت فاطمیِّه
چشم امیدفاطمه ازغصِّه تر شده غمهای یار غایب ما بیشتر شده
روزیِّ بستریِّ علی ازعیادتِ.... همسایه های شهرفقط نیشترشده
زینب خودش شنید کسی باکنایه گفت زهراچقدر پیرتر ازپیشتر شده
در پچ پچِ زنانه کسی گفت رفتنی ست گفت وگذشت ورفت ودلم ریشترشده
مادربه انتظارسفربوده....دختراست که دیده اش برای غم خویش ترشده
درشهرفقر معرفت و پاسخ سلام وای ازابوتراب که درویشتر شده
*********
اندازه بود چادرش اما کشیده شد