يازهرا(س)
بگذار تا که روضه بخوانم از آن غروب
از آن غروب تلخ که شام عزا رسید
یادم نمیرود چه در آن کوچه ها گذشت
من غرق خنده حیف غمی جان فزا رسید
با مادرم که یاس تر از هر فرشته بود
رد میشدیم تا که به ما بی حیا رسید
دیوار سنگ و سطح زمین سنگ و کوچه سنگ
نامرد سنگ و با دل سنگش به ما رسید
دست سیاه از سر من بی هوا گذشت
دستی به روی مادرمان بی هوا رسید
دیوار سنگ و سطح زمین سنگ و دست سنگ
از هر سه خورد از همه زخمی جدا رسید
(شاعرش را نميشناسم)
http://www.rezaghorbani7070.blogfa.com/
http://www.rezaghorbani7070.blogfa.com/
اندازه بود چادرش اما کشیده شد