رسد نواى غم افزا مرا به گوش امشب
پيام غم رسد از نغمه سروش امشب
چه روى داده خدايا كه اين چنين در عرش
برآورند ملايك ز دل خروش امشب
عزا عزاى چه آزاده ايست كز ماتم
شوند مردم عالم سياه پوش امشب
شب عزاى پيمبر بود گمان دارم
على ز داغ نبى مى رود ز هوش امشب
عجب مدار اگر زين مصيبت عظما
فتاده عالم هستى ز جنب و جوش امشب
على كه لنگر عرش خداست مى لرزد
كه جسم جان جهان را كشد به دوش امشب
چه روى داده كه از غرفه هاى باغ بهشت
نواى واحَسنا مى رسد به گوش امشب
چه آتشى شده از آب آن سبو روشن
كه شد چراغ امامت از آن خموش امشب
بريز اشك عزا «خسرو» از براى حسن
برآر بهر پيمبر ز دل خروش امشب
اندازه بود چادرش اما کشیده شد