این دل دیوونه کرده
هوای حرم ابوفاضل
در عشق شه عالم
عباس و بود پیرم
از دست کس دیگر
پیمانه نمی گیرم
این دل دیوونه کرده
هوای حرم ابوفاضل
چشم من دل خسته بر
دست ابالفضل است
از صبح ازل قلبم
پا بست ابالفضل است
مهدی به علمداری
مانند ابالفضل است
در وقت فرج او را
سر بند ابالفضل است
باید برای شعر زنم چاک سینه را