حضرت زهرا(س)-شهادت
هرگز كسی چنان تو سفر در فلك نداشت
حال نماز نیمه شبت را ملك نداشت
گل داده است باغ نیایش ز اشك تو
ابری كه داشت چشم تر تو فلك نداشت
ایمان تو رسید به اوج یقین و كس
بر عصمت و مقام تو یك لحظه شك نداشت
روزی كه سوخت گلشن ما هیچ شاهدی
از شاهدان واقعه قصد كمك نداشت
آزرده بود چهره ات از رد پای اشك
رویت دگر نیاز به مُهر فدك نداشت
پوشانده است روی تو را ابر غم، چرا
خورشید آسمانی این خانه لك نداشت
كردم هزار مرتبه بر مردمان كرم
گویا كه دست مرحمت من نمك نداشت
خود را میان چشم تو دیدم شكسته دل
آئینهٔ امید دل من ترك نداشت
درسوز و ساز توست «وفائی» عنایتی
این فیض ناب را به دو عالم ملك نداشت
اندازه بود چادرش اما کشیده شد