مناجات با خدا
با سنگ هر گناه پرم را شكسته ام
آه ای خدا، خودم كمرم را شكسته ام
نه راه پیش مانده برایم نه راه پس
پلهای امن پشت سرم را شكسته ام
من دانه دانه اشك خودم را فروختم
نرخ طلایی گهرم را شكسته ام
دیگر مرا نشان خودم هم نمی دهند
آیینه های دور و برم را شكسته ام
دنیا شكست خورده تر از من ندیده است
حالا به سنگ خورده، سرم را شكسته ام
آرام كن مرا و در آغوش خود بگیر
حالا كه بغض شعله ورم را شكسته ام
راهم بده به باغهای شجرهای طیبه
من توبه كرده ام، تبرم را شكسته ام
حالا ببین كه به غیر از گدا شدن
در پیشگاه تو هنرم را شكسته ام
دلم شکسته ی سنگ ملامت است خدایا