اشعار ولادت حضرت امام حسن مجتبی(ع)
خوشا به حال گدایی که ریزخوار شماست
خوشا به حال غلامی که پیش کار شماست
خوشا به حال جذامی که هم غذات شده
نشسته بر سر سفره و کنار شماست
قرار شد همگی بنده ی شما باشیم
که بندگیِ خدا تحت انحصار شماست
بدون شک که حریم تو خانه ی وحی است
و جبرئیل امین هم سرایدار شماست
بگیر جان مرا هر زمان که میخواهی
که مرگ و زندگی من در اختیار شماست
**
شب تولد تو با شبی برابر نیست
برای سائل از این شب ، شبی که بهتر نیست
سریع تر نوه اش را کنیزهای حرم
بیاورید که دل در دل پیمبر نیست
کجاست آن زن بی چشم و رو نگاه کند
که نسل احمد مکی تبار ابتر نیست
شفیع ما حسنین اند چون که پیش خدا
کسی عزیز تر از این دوتا برادر نیست
نشسته ایم درِ خانه ی حسن و حسین
شدیم ما همه ی دیوانه ی حسن و حسین
به جز حسن چه کسی اینقدر شبیه خداست
شمایل حسن از هر نظر شبیه خداست
فرشتگان مقرب به یکدگر گویند
نگاه کن چقدر این پسر شبیه خداست
علی و فاطمه آیینه ی خدا هستند
طبیعی است حسن هم اگر شبیه خداست
درست مثل هم اند این چهارده معصوم
رخ تمام چارده نفر شبیه خداست
**
همیشه از همه دور و برش اذیت شد
هم از غریبه ، هم از لشگرش اذیت شد
غریبه ها که به جای خود ، این امام غریب
چقدر از طرف همسرش اذیت شد
از آن وقایع کوچه به هیچ کس چیزی
نگفت و تا نفس آخرش اذیت شد
چقدر قلب غرورش شکست در کوچه
چقدر پیش روی مادرش اذیت شد
اگر شاعر این شعر را میشناسید لطفا اطلاع دهید
بنویس زان روایت سر تا به پا عرق