بوی خدا نمی‌دهد اصلا نوای من
بالا نمی رود به گمانم دعای من
دیدی اگر منم شده ام تحبس الدعا
مانند شیشه می شکند توبه های من
بوی خدا نمی‌دهد اصلا نوای من
بالا نمی رود به گمانم دعای من
دیدی اگر منم شده ام تحبس الدعا
مانند شیشه می شکند توبه های من
بوی فنا گرفته تمامیِ حاصلم
کاری نمی کند نَفَسِ من، برای من
سایه فکنده روی سرِ من عقاب مرگ
چیزی نمانده از نفسم از صدای من
این نفْسِ بد قلق، همه جا عهد کرده است
هر جا که می روم بشود پا به پای من
یا غافرالذنوب، و یا ساترالعیوب
امشب بیا و درگذر از هر خطای من
باید دوباره توبه کنم تا که وقت هست
دارد ز دست می رود این ماه، وایِ من
بی خود نبود کرببلا روزیَم نشد
بوی خدا نمی دهد این گریه های من
رضا باقریان
دلم شکسته ی سنگ ملامت است خدایا