باز این دلم برای تو زانوی غم گرفت
در کوچه های سینه زنی تو دم گرفت
یک حس اشنا به گلویم رسید و بعد
چشمم دوباره حال و هوای حرم گرفت
مدیون منم که با همه بی لیاقتی
دست تو دست سرد مرا باز هم گرفت
بوی تو را گرفته ام و شکر می کنم
اخر دعای نیمه شب مادرم گرفت
افتاده مثل مرده به روی زمین گرم
هر کس مسیح نام تو را دست کم گرفت
من از کجا اسیر عزای تو بوده ام
از ان زمان که دست مشیت قلم گرفت
می اید از فرات ولی زخم خورده است
ماهی که بی کرانه ی دوشش علم گرفت
علیرضا لک
| این نظر توسط محسن کاویانی در تاریخ 1394/03/05 و 7:31 دقیقه ارسال شده است | |||
| نخواستم بنویسم که در خطر بوده ست گلی که زیرلگدهای حمله ور بوده ست به هر \"در\"ی که زدم باز ، باز شد روضه دلم همیشه در این غصه\"در\"به \"در\" بوده ست! چه شد که جوهرشعرم به رنگ نیلی شد و سرخ شد رخش از این که بی خبر بوده ست! قلم رها شد و اول نوشت اینگونه: گلی که پاره ی جسم پیامبر بوده ست پس از تمام سپس ها رسید آنجا که هم او که جان نبی بوده پشت در بوده ست نوشتم \"آتش\" و شعرم نسوخت ، این آتش به لطف واژه ی \"زهرا\"ست بی اثر بوده ست برای کشتن محسن بهانه ها این بود همین که فاطمه مادر، علی پدر بوده ست ! دری توان علی را گرفت و پرسیدم مگر که از در خیبر بزرگتر بوده ست؟! علی که قدرت یک دست او میان نبرد به قدر قدرت و زورچهل نفر بوده ست! چگونه شد که سپر شدبرای او زهرا علی همان که به هر جنگ بی سپر بوده ست امیرتیغ دوسر طعنه هافراوان خورد ز مارها که زبان هایشان دوسر بوده ست! و بیت بیت غزل شد شبیه یک کوچه دلم گرفت و نوشتم علی اگر بوده ست... ___ قلم به دست من آمد دوباره ساکت شد قلم نخواست بگوید که درخطر بوده ست و نام قاتل او را میان قافیه ها/ نشد بیاورد و گفت میخ در بوده ست!!! |
|||
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین 