منم موسی کلیم داورم من
به جام عشق حیدر ساغرم من
منم هفتم امام و نه زمعصوم
نگین عشق را انگشترم من
منم زندانی زندان هارون
اسیر محبسی درد آورم من
به زندان بلا کاهیده جانم
کزین صبر و بلا نام آورم من
ندیدم در مدینه روی مادر
ولی از داغ او در آذرم من
کمانی قدٌ و پهلویم پر از درد
بلی ارثیه دار مادرم من
شنیدم بازوی او را شکستند
به یاد گریه های حیدرم من
رضا آمد دم آخر مرا دید
که لب تشنه چو جد اطهرم من
اگر لب تشنه جان دادم غمی نیست
به یادقامت آب آورم من
اگر چه ابن شاهک سختگیر است
به فکر عمه ی غم پرورم من
اگر سیلی به رویم خورده غم نیست
به یاد ضجر و طفل مضطرم من
بخدا که عجیب میچسبد 