به من بی نوا محل بدهید
یا که یک قول محتمل بدهید
نفس اماره ام شکستم داد
با خودم فرصت جدل بدهید
میتوانم هنوز گریه کنم
یک کمی صبر لا اقل بدهید
سگ این خانه ام شوم خوب است
اندکی جا همان بغل بدهید
بگذارید تا که پارس کنم
و به من قدرت عمل بدهید
پای من را ز روضه ها نبرید
شور احلی من العسل بدهید
دست من را به دست با کرمه
پسر فاتح جمل بدهید
در جوانی میان سینه زدن
قسمت دیدن اجل بدهید
با نگاه پر از لطافت خود
رنگ و بویی به این غزل بدهید
دل من از گناه لب به لب است
ماه از خود جدا شدن رجب است
شاعر:امیر علوی
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین