می خواهم یک کلمه روضه برای مادرها بخوانم. راوی می گوید: رفتم قبرستان بقیع دیدم یک بی بی محترمه ای با فرزندش نشسته و صدا می زند: لا تد عُوَنّی وَ یکَ أمَّ البنین. دیدم این خانم صدا می زند: آی مردم! دیگر به من امّ البنین نگویید. مردم! من یک روزی امّ البنین بودم که عباس داشتم. گوش کنید بگویم: صدا زد: آی مردم! من که کربلا نبودم اما برایم خبر آوردند دستهای پسرم را بریدند.
اللهم صل علی محمد و آل محمد بحق الحسین و أخیه العباس یا الله!
مرحوم کافی (رض)