دلم عباس دارد غم ندارد به غیر او دگر محرم ندارد پناه خیمه و سالار لشکر امید زینب و استاد اکبر دو چشمش

دلم عباس دارد غم ندارد
به غیر او دگر محرم ندارد
پناه خیمه و سالار لشکر
امید زینب و استاد اکبر
دو چشمش افرینش را مدار است
ابا الفظلم برایم ذوالفقار است
دلم گرم است تا عباس دارم
اباالفضل است ارام و قرارم
سر ساقی سلامت اب اگر نیست
ابا الفضلم اگر باشد خطر نیست
عموی اول مهپاره ها بود
دلش شر منده ی گهواره ها بود
به دوشش مشک سوی اب می رفت
به عشق اصغر بی تاب می رفت
لبش سرشار از الحمد الاه
به چشمش ایه های قول هو الاه
صدای هر فرشته ان یکاد است
به بازویش نوشته ان یکاد است
کمی تا رفت دیدم بی قرارم
پریشان حالم و دلشوره دارم
صدا زد یا اخا با سر دویدم
کنار علقمه بر او رسیدم
از ان بالا بلند سرو قامت
از ان سیمین قد قامت قیامت
ندیدم غیر یک جسم شکسته
نگاه مست او را تیر بسته
محیط فرق او در هم شکستند
نگاه دیده اش با تیر بستند
نظر کردم به دستان بلندش
سر زلف پریشان کمندش
تمام خیمه ها بی پاسبان شد
علم افتاد قد من هم کمان شد
تمام خیمه ها ماتم سرا شد
پس از عباس دشمن بی حیا شد
پس از عباس شیر لشکر من
اسیری شد نصیب خواهر من

اسقندیل مذی زرجبستان