بر وادی وصال بر این دل نوا دهید
با اشک دیده سینه ی ما را جلا دهید
یک بار هم ز لطف قدم رنجه ای کنید
بر نوکران بی سروپا هم بها دهید
سر بر کنیم و منتظر مقدم شما
منت دهید و کلبه ی مارا صفا دهید
از بس کرم به روی کرم دارد این حرم
لب وا نکرده حاجت هر بی نوا دهید
یک گوشه ی نگاه شما کیمیا کند
بر خاک پای خویش عیار طلا دهید
خواهید اگر که روسیهان معتبر شوند
فیض غلامی حرم خود به ما دهید
تا که گره ز کار دلی خسته وا شود
قدری گناه حائل ما و خدا شده
راضی شوید و آشتیمان با خدا دهید
تا آنکه روضه خوان حریم شما شویم
بر ما ز سوز فاطمه حزن صدا دهید
حیف است آرزو به دل از این جهان رویم
لطفی کنید و تذکره ی کربلا دهید
قاسم نعمتی
ڪلام مختصر بی‌قـــراری‌ام این است