اینجا کسی ز فیض شما بی نصیب نیست
اصلا دلی کنار شما بی شکیب نیست
ای آشنای غربت و ای همنشین درد
اینجا کسی میان حریمت غریب نیست
وقتی طلب نکرده مراد مرا دهی
یعنی دگر نیاز به امن یجیب نیست
مشهد، حرم ،مریض، شفا راه التیام
پس احتیاج ما به دوا و طبیب نیست
مشهد همیشه صحنه ای از صحن کربلاست
پس این حریم خالی از عطر سیب نیست
هستی غریب آیینه ی جد خود حسین
با این تفاوتی که کنارت حبیب نیست
از پلک های زخمی تو گفت روضه خوان
یعنی که روضه جز دم یابن شبیب نیست
آنجا که شمر آمد و برسینه اش نشست
حرفی به غیر خنجر و شیب الخضیب نیست
شاعر حسین واعظی
ای که از قبرت سراسر نور بیرون می زند 