بردنم زینجا ولی باز آمدم
از میان ساز و آواز آمدم
خیز تا خود تر نمایم آن لبت
ای حسین جان این منم من زینبت
ناگه آمد از دل خاک این جواب
آب را زینب بده طفل رباب
گر چه ای زینب تو دلخون گشته ای
کی خجل سوی حرم بر گشته ای
بس کتک ها خورده ای گر از عدو
کی برون تیری کشیدی از گلو
آمدی خوش آمدی اما بدان
روی نی در بین شهر شامیان
چون زغمهای تو من نالیده ام
رأس طفلم را به نیزه دیده ام
شاعر؟؟؟
نگاهِ گریه داری داشت زینب