تقدیم به رهبر فرزانه ی جمهوری اسلامی ایران
رهبری داریم که غرق در خداست
روزی هر ساله اش از روضه هاست
نام شیرینش شده آرام جان
مونس است او مونس روح و روان
هست بر ما او امیر و او ولی
نام زیبایش بُود سید علی
خون حیدر می دَود در خون او
عالمی هر دم شده مجنون او
او امیر است و امیری میکند
با دعایش دست گیری میکند
صحبت نورانی اش بی اشتباه
او همانند چراغ بین راه
بر سرم نور ولایت مستدام
دیدنت آقا به زخمم التیام
با تو از دشمن ندارم واهمه
پشت تو باشد دعای فاطمه
داد بر من رهبرم تنها شود
وای بر من سرورم تنها شود
گر علی تنها شود بی چاره ایم
در کویر بی کسی آواره ایم
در غیاب یاسر و عمّار ها
با نبود میثم تمّار ها
غم مخور ای رهبرم ما زنده ایم
بر سر پیمان و عهدت مانده ایم
دلهره بر دل ندارد جاده ای
چون که تو تا آخرش ایستاده ای
می پرد جبرئیل دل امشب