از جنس یاس های مطهر بیاورید
یک شاخه گل به نیت حیدر بیاورید
تا وا شود به روی زمین پای آسمان
یک جرعه از زلالی کوثر بیاورید
عالم به شوق آمدنش آفریده شد
پس غیر ممکن است که سر در بیاورید
رو زد به عرش خاک که حتی از آمنه
مادر تری برای پیمبر بیاورید
حالا که جهل زنده به گور حضور اوست
آبستن است عشق که دختر بیاورید
از هر چه بهترین که خدا آفریده است
دیگر نبوده است که بهتر بیاورید
از لای زخم سیلی دیوار و در هنوز
گل لخته های نیلی پرپر بیاورید
در را اگر بناست بکوبد به پهلویش
از پاشنه تو را به خدا در بیاورید
□
فردا کنار علقمه، آن واپسین نفس
ای کاش عطر دامن مادر بیاورید
اندازه بود چادرش اما کشیده شد