یا علی اصغر...
گاه نَزّاره کند قبقب او
گاه لب را بنهد بر لب او
تا مگر غنچه ی لب باز کند
مادر خویش سر افراز کند
غم مخور هر چه که آید به سرت
می روی کرب و بلا با پدرت
مطالب مرتبط
شد تُهی دست شَه، چو از کم و بیش ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت