امام رضا(ع)-مدح و مناجات
ای آن که حریم تو گلستان بهشت است
این باغ پراز لاله و ریحان بهشت است
از باد خزان گر اثری نیست در این مُلک
گلزار تو باغی ز گلستان بهشت است
آئینه در آئینه پر از نور خدائی است
گنجینۀ اسرار فراوان بهشت است
صحن حرم توست تجلی گه توحید
ایوان پر از نور تو، ایوان بهشت است
بر روضۀ مینوی تو افتاده نگاهش
خورشید اگر واله و حیران بهشت است
تا آن که نصیبی برد از خدمت این باغ
شوق حرمت بر سر رضوان بهشت است
آهو نه همین گشت پناهنده به لطفت
آهوی حریمت ز غزالان بهشت است
قهر تو بود نامۀ سربستۀ دوزخ
مهر تو کلید در بُستان بهشت است
هرکس که نهد سر به غبار حرم تو
پیداست که آسوده به دامان بهشت است
آنقدر رئوفی تو که از حُسن مرامت
هرکس شده مهمان تو، مهمان بهشت است
در صحن و سرای حرمت دیدۀ گریان
پیش نظرم غنچۀ خندان بهشت است
در این حرم قدس«وفائی» همۀ عمر
مهمان کرم خانۀ الوان بهشت است
ای که از قبرت سراسر نور بیرون می زند