خونِ خوبان همه فدايِ حسيـــــــن
جان به قربانِ بچه هاي حسيــــــن
خوش به احوالِ هفت پشتِ كسي
كه شده نوكر و گداي حسيـــــــــن
ميرسي در مسير ِ سِـير و سُلـــوك
آخر ِ سر به كربلايِ حسيــــــــــــن
بخداوند قسم شفا بخش اســــت
تربت و نذري و غذايِ حسيــــــــــن
بعدِ روضه عجيـــب مــيــچــســبــد
دو سه تا حَبه قند و چايِ حسيـــن
همه يِ دلخوشيِّ من روضه سـت
پس نكن ناخوشم خدايِ حسيـــن
تـــا مُـــحَـــرَم مـــــرا نــگــه داريــد
دلِ من تنگ شده برايِ حسيـــــن
عـــاقـــبــت مــيكـُشَــد مـــرا داغ ِ
جسم ِ عريان و بوريايِ حسيـــــن
اي خــــدا بـعـــدِ مـــرگ اجازه بده
كه بيايم به روضه هـــــــايِ حسين
شاعر : رضا قرباني
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین