نذر سلطان طوس
من مسلمان شده ی چشم توام باور کن
لحظه ای پلک بزن شوق مرا نوبر کن
زیرِ گلدسته ی دستان تو حالم خوب است
تا که خدمت برسم اِذن بده، لب تر کن
بوی مشک ختن و عود برازنده ی توست
لااقل شهر عبادات مرا قمصر کن
رو به ایوان طلا، صحن طبرسی، مشهد
حاجتم را گره بر حلقه ی پشت در کن
گره نه! باز کن و پایِ کبوترهایت
منِ دلسوخته را حالت نیلوفر کن
چرخ در چرخ بپیچم به ضریحت تا عرش
حجمِ این بغض گل انداخته را پرپر کن
غرق پابوس توام دست مریزاد آقا
این مسلمانی ناچیز مرا باور کن!
مرضیه عاطفی/ سمنان
دید چون نیست، به جز غصّه انیس دگرش