حضرت حمزه ع

اي كشته اي كه بود اُحُد كربلاي تو

اهل ِ مدينه نوحه گران در عزاي تو

شير خدا و شير رسول خدا تويي

اي نام سيدالشهدايي سزاي تو

قبل از حسين و واقعه ي جانگداز او

زهرا گريست بر تو و بر كربلاي تو

شد خلعتِ شهادت تو جامه ي رسول

جانها فداي پيكر در خون شناي تو

اي قامتِ بلند رشادت به هر زمان

كوتاه بود عباي پيمبر براي تو

ماتم چرا گياه به پاي تو ريختند؟!

ميبايد آنكه ريخت سر و جان به پاي تو

اعضاءِ تو ز تيغ ستم پاره پاره شد

پايان نشد به كشته شدن ماجراي تو

هر عضوت از نسيم شهادت چو گُل شكفت

در راهِ دين چو مُثله نشد كس سواي تو