سید هاشم وفایی بقیع و امامان غریب مدفون در آن سلام ما بــه مــدینـــه به قبلــۀ جــانش ســـلام م

بقیع و امامان غریب مدفون در آن

سلام ما بــه مــدینـــه به قبلــۀ جــانش

ســـلام مــا بــه رســول لله و گلستــانش

سلام ما به حریمی که مهبط وحی است

کـه جبـرئیل امین خـادم است و دربانش

سـلام مــا به گلستــــان سبـــز اهللبیت

سـلام مـا بـه بقیــــع و قبـــور ویــرانش

سلام ما به جگــر گوشــۀ رســــول الله

به فاطمـه به شکــوه و به قبـر پنهانش

سلام ما به علی و بــه غُـربت و قَـدرش

به جان و قلب صبور و به اشک چشمانش

سلام ما به امـامی که تیـر بــاران شد

سلام مـا به مــزار بــه خاک یکسانش

سلام ما بــه دل داغـــدیـــدۀ سجّــــاد

به سجده های طویل و به چشم گریانش

سلام ما به امــامی که بـاقرالعلم است

درود مـا بـه گهـُـرهــای نـاب و غلطـانش

سلام ما به گل صـادقی که گلشن دیـن

هماره سبز شد از چشمه های عرفانش

سلام ما به مـــــزار غــَـریب اُ مّ بنیـــن

به مادری که شرر داشت جان سوزانش

اگر ضــریح نـــــــدارد قبــور ایـــن پاکـان

قلـــوب شیعـــه بــود بقعـــۀ فـــروزانش

برای خانۀ خورشیـد شمــــع لازم نیست

که روشــن است همیشـه ز نور یزدانش

مدینـــه همره عشـاق خــــویش جا دارد

تمـــام عمــــر بگــــرینــد بر غـریبـانش

چه میـزبــانی گرمی کنـد رســــول الله

از آن کسی که شـود در مدینه مهمانش

به یاد فــاطمه و غــربت علی همه عمر

گلاب اشک «وفائی»چکـد به دامانش