شهادت امام هادی ع - 14

ای دهمین اختر برج هدا                از تو هدایت شده خلق خدا

نام تو نام علی مرتضی                 کنیه زیبای تو ابن الرّضا

دسته گل فاطمه اطهری                گوهر نه یم ، یم دو گوهری

بحر به موج کرمت یک حباب           ذرّه ای از مهر رخت آفتاب

سامره با تربت پاکت بهشت           جنّت و زیبائی آن بی تو زشت

چرخ کهن پیش تو جرمی صغیر        صد متوکّل به حضورت حقیر

جود تو چون لطف خدا متّصل          خاک درت آبروی اهل دل

وادی ایمن دل آرام تو                     شیر درنده به قفس رام تو

آینه ی احمدی و داوری                  نجل جواد و پدر عسکری

مروه صفا یافته از روی تو                کعبه نشانی بود از کوی تو

سزد سر از عرش بر آریم ما            کز تو چنین جامعه داریم ما

جامعه نه بلکه روایات نور               صحفه به صحفه همه آیات نور

جامعه یعنی آیت محکمه               دائرة المعارف ائمّه

جامعه انوار هدایت بود                  جامعه خورشید ولایت بود

گفت چنین راوی نیکو سیر             حکایتی ز آن شه والا گهر

که دیده از فتنه این روزگار              گشت به مرکب متوکّل سوار

گفت که خلق از پی اجلال او          پیاده آیند به دنبال او

بود در آن عرصه میان همه             پای پیاده پسر فاطمه

هم قطرات عرقش بر جبین             هم به لبش ذکر خدای مبین

سوخته از آتش  غیرت چو شمع     حرمت او شکسته در بین جمع

دیده چو بر ماه رخش دوختم           اشک فشان ز آتش غم سوختم

گفتمش ای آیت حقّ الیقین           از متوکّل چه توقّع جز این

زین عمل زشت خود این زشت خو   بوده جسارت به تو مقصود او

گفت به پاسخ پسر فاطمه             نیست مرا زین ستمش واهمه

من به مقام و رتبه و جاه ، کم        از بچه ناقه صالح نیم

ناخن من به محضر ذات هو            نیست کم از ناقه و فرزند او

یعنی که عمر ظلم پاینده نیست     بیشتر از سه روز او زنده نیست

بعد سه شب از دم شمشیر تیز      شد متوکّل بدنش ریز ریز

از پس او معتمد نابکار                   گشت چو بر گرده امّت سوار

داد جفا و ستم و قهر داد                تا پسر فاطمه را زهر داد

آن همه سر تا به قدم جان پاک       لاله صفت شد جگرش چاک چاک

سوخت از این غم دل اهل ولا         سامره شد در غم او کربلا

«میثم» اگر وصف غمش می کند

اشک نثار حرمش می کند

(سازگار)

گهرش بود مطّهر ز خطا امام هادی                 چو قمر بود منوّر به صفا امام هادی

گل گلشن امامت دهمین امام امّت     که بود به خلق رهبر ز خدا امام هادی

اثر جلال ایزد ثمر فؤاد احمد               پسر جواد آن کهف تقی امام هادی

به نبی صفات مطلق چو علی است او مع الحق به صفات خلق باشد چو نیا امام هادی

به خدا که درد عالم به دوا رسد چو لختی         به نماز لب گشاید به دعا امام هادی

به کمال علم باقر به رواج شرح صادق   به عمل به سان موسی و رضا امام هادی

به حسن چو علم و حلمش به حسین چون شجاعت  چو علی معین و یار ضعفا امام هادی

به چنان جلال و قدرت عجبا به پیش محنت        شده با وجود ، تسلیم و رضا امام هادی

سر و جان ما فدایش که به دور زندگانی           چه جفا بدید از اهل جفا امام هادی

ز غم گناه ثابت ببرد پناه بر او

که شود شفیع در وقت جزا امام هادی

ای ز غم تو بر جگر سنگ شراره                  وی در همه ی عمر ستم دیده هماره

سنگینی اندوه تو از کوه فزون تر                  غم های فراوان تو بیرون ز شماره

از هجر تو باید کمر کوه شود خم                  جایی که گریبان ولایت شده پاره

تا ماه جمالت به دل خاک نهان شد              بر چهره ز چشم حسنت ریخت ستاره

سوزد جگرم بر تو که با پای پیاده                 همراه عدو رفتی و او بود سواره

از تیغ زبان زخم فراوان به دلت بود               کز زهر ز پا تا به سرت سوخت دوباره

فوجی پی آزاردلت دست گشودند               قومی ز دفاع تو گرفتند کناره

                        « میثم» دگر از این غم جانسوز نگویی

                        کز نوک قلم جای  سخن ریخت شراره

                                                                               سازگار

نخوابد تا سحر این دیده ی اختر شمار امشب     نگیرد این دل غمگین من یک جا قرار امشب

زهر جا بگذرم آوای جانسوزش بگوش آید               به هر کس بنگرم می بینم او را اشکبار امشب

عزای کیست یا رب مصطفی صاحب عزا باشد    به جنت فاطمه می گرید از غم زار زار امشب

شدذه مسموم ز زهر معتز بی دین بی ایمان     دهم حجت ولی حضرت پروردگار امشب

شرر افتاد از زهر جفا بر خرمن عمرش          که می سوزد دل و جانش ز سوز آن شرار امشب

یتیم بی پدر گردد  امام عسکری لیکن            بسوزد از فراق هجر باب تاجدار امشب

چه زهری بود که آتش زد به جان آن سرور         ربود از دست او صبر و قرار و اختیار امشب

خدایا شمع ارشاد و هدایت شد خموش آخر         بسوزد عسکری در ماتمش پروانه وار امشب

« رضائی » آل پیغمبر سراسر اشک ریزانند

ز مرگ هادی دین حجت پروردگار امشب

رضایی

یا رب از زهر جفا سوخت ز پا تا به سرم       شعله با ناله برآید همه دم از جگرم

جز تو ای خالق دادار کسی نیست گواه        که چه آورده جفای متوکل به سرم

می دوانید پیاده به پی  خویش مرا              گرد ره ریخت بسی بر رخ همچون قمرم

آن شبی را که مرا خواند سوی بزم شراب     شرم ننمود در ان لحظه ز جدّ و پدرم

زهر نوشیدم و راحت شدم از عمر ولی         ریخته خاک یتیمی به عذار پسرم

با که این ظلم بگویم  که به زندان بلا           قبر من  کند عدو پیش دو چشمان ترم

هر زمان هست در این دار فنا مظلومی         حق گواه است که من از همه مظلوم ترم

فخر میثم همه این است به فردا  کامروز

هم ثنا گستر من آمده هم نوحه گرم

دو چشم آسمان امشب بهاری است           شب هجران و شام بی قراری است

فلک غم در دل عالم بریزد                          به جان ها  جرعه ی ماتم بریزد

دوباره غم به عالم  سایه انداخت                شرار کینه ر عاشقی ساخت

تمام دیدهای فاطمیون                              به جای اشک ماتم گشت پر خون

گل زهرا شهید سامرا شد              گمانم سامرا چون کربلا شد

                                    دلی کز این عزا در شور و شین است

                                    به یاد بی کسی های حسین است

روز عزای سلطان دین شد(2)     امام هادی مسموم کین شد

سامرا غربت مدینۀ ماست     داغ ابن الرضا بر سینۀ ماست

وا ویلا، واویلا، آه و واویلا (2)

گردیده خاموش، شمع هدایت    یا رب خزان شد، باغ ولایت

سامرا غربت مدینۀ ماست      داغ ابن الرضا بر سینۀ ماست

وا ویلا، واویلا، آه و واویلا (2)

اهل ولا را، غم شد منادی    گردیده مسموم، امام هادی

سامرا غربت مدینۀ ماست      داغ ابن الرضا بر سینۀ ماست

وا ویلا، واویلا، آه و واویلا (2)

یا آل زهرا، ماتم بگیرید       بزم عزایش با هم بگیریم

دهمین مقتدا گردیده مسموم     آسمان گریه کن برای مظلوم

وا ویلا، واویلا، آه و واویلا (2)

شیعیـــان سامرا غرقِ عزا شد (2)        کشته از زهر کین، ابـــن الرضا شد

هادی دین، شد فدا با رنج و محنت         وا مصیبت، وا مصیبت، وا مصیبت

خیزد از عــــالم هستی شراره (2)        قلب ابن الرضــــــــــــا شد پاره پاره

گشته جاری در عزایش اشک امت        وا مصیبت، وا مصیبت، وا مصیبت

گشته پرپر گل بــــــــاغ امامت(2)        یا امـــــــــــــــام جواد سرت سلامت

هادی دین، شد فدا با رنج و محنت        وا مصیبت، وا مصیبت، وا مصیبت

زهر کین بر دلِ مــولا اثر کرد(2)       حضــــرت عسکری را بی پدر کرد

وای وای هادی دین کُشته شد        آه، آه دل به غم آغشته شد

مسموم زهر کین شد، مولا امام هادی (2)

                                                فــــــدای راه دین شد، مولا امام هادی (2)

ای خاتم امامت، مهدی سرت سلامت (2)

ز گلـــــشن ولایت، دسته گلی جدا شد (2)

                                               در مکــــــــتب هـــدایت، ابن الرضا فدا شد

ای خاتم امامت، مهدی سرت سلامت (2)

ای سامره چه کردی، دهم امام دهم امام ما را (2)

                                          بــــــــــــــــا زهر کینه کشتند، آن حجت خدا را

ای خاتم امامت، مهدی سرت سلامت (2)

زهرا شده سیه پوش، مهدی عزا گرفته    در مرگِ نور عینش، ماتم رضا گرفته

ای خاتم امامت، مهدی سرت سلامت (2)

گاهی پیاده بردند، با محنت و عذابش   گاهی شبانه بردند، در مجلس شرابش

ای خاتم امامت، مهدی سرت سلامت (2)

سامره حجله ماتم بسته                                       شیعه در محفل غم بنشسته

کشته شد هادی دین                                            دهمین نور مبین

                                    تسلیت یا زهرا ، یا زهرا (2)

می زند مرغ سحر ناله غم                                     سرزد از گلشن دل لاله غم

سرو گلزار امید                                          شد غریبانه شهید

                                      تسلیت یا زهرا ، یا زهرا (2)

گل باغ نبوی را چیدند                                            لاله سبز علی را چیدند

بر رخ احمد و آل                                         آمده گرد ملال

                                    تسلیت یا زهرا ، یا زهرا (2)

زد شرر زهر ستم بر دل او                          دشمن فاطمه شد قاتل او

همه جا غرق عزا ست                                           سامره کرب وبلا ست

                                     تسلیت یا زهرا ، یا زهرا (2)

لرزه بر عالم هستی افتاد                           میوۀ قلب پیمبر جان داد

دل شده مست غمش                                            همه پابست غمش

                                    تسلیت یا زهرا ، یا زهرا (2)

ندایی می دهد هر دم منادی                                  که مسموم جفا گردیده هادی

                            وا اماما ، وا اماما ، وا اماما (2)

سراسر سامرا گردیده ماتم                         برای نو گل گلزار خاتم

                          وا اماما ، وا اماما ، وا اماما (2)

 دل پیغمبر و زهرا غمین است                                 حزین قلب امیرالمؤمنین است

                          یقین صاحب عزا مهدی دین است

گلستان پیمبر را خزان کرد                          شهید از کین امام مهربان است

                         وا اماما ، وا اماما ، وا اماما (2)

مسموم زهر کین شد مولا امام هادی          فدای راه دین شد مولا امام هادی

ای  خاتم امامت ، مهدی سرت سلامت (2)

ز گلشن ولایت ، دسته گلی جدا شد           در مکتب هدایت ، ابن الرضا فدا شد

ای  خاتم امامت ، مهدی سرت سلامت (2)

ای سامره چه کردی ، دهم امام ما را           با زهر کینه کشتند ، آن حجت خدا را

ای  خاتم امامت ، مهدی سرت سلامت (2)

زهرا شده سیه پوش ، مهدی عزا گرفته       در مرگ نور عینش ، ماتم رضا گرفته

ای  خاتم امامت ، مهدی سرت سلامت (2)

گاهی پیاده بردند ، با محنت وعذابش           گاهی شبانه بردند ، در مجلس شرابش

ای  خاتم امامت ، مهدی سرت سلامت (2)

ندایی می دهد هر دم منادی                     که مسموم جفا گردیده هادی

                                    اماما ، وا اماما ، وا اماما (2)

سراسر سامرا گردیده ماتم                         برای نوگل گلزار خاتم

                                    اماما ، وا اماما ، وا اماما (2)

دل پیغمبر و زهرا غمین است                      حزین قلب امیر المؤمنین است

                                    اماما ، وا اماما ، وا اماما (2)

گلستان پیمبر را خزان کرد              شهید از کین امام مهربان کرد

                                    اماما ، وا اماما ، وا اماما (2)

جهان تاریک و ظلم بر سیعیان شد              که مسموم جفا گردیده هادی

شد امام هادی دین کشته زهر جفا                               پاره پاره جگر را آن عزیز مصطفی

شیعیان را روز ماتم شد ز مرگ شاه دین             شد مدینه بر بنی هاشم ز غم ماتم سرا

زهر کین چون کارگر شد  بر شه دنیا و دین                با امام عسگری گفتا که ای جانم بیا

بعد من باشی تو یار و رهنمای مؤمنین                      میسپارم بر تو امت را ترا هم بر خدا

دلها را روانه کنیم سامرا ، حرم با صفای امام هادی و  امام عسکری ، خیلی غریب اند آن دو امام بزرگواری که در سامرا مدفونند . خوشا بحال آنهایی که رفتند حرمش را دیدند اما آنهایی که مشرف شدند دیدند حرمش غریب است ، آخر دوستانش کمتر کنار حرمش ساکنند زائران هم خیلی کم آنجا می مانند . اما وقتی امام هادی شهید شد امام عسکری بدن پدر بزرگوار خود را غسل دادند ، کفن کردند ، و بر جنازه نماز خواندند ، بخاک سپردند آی دلهای کربلائی ، اینجا فرزند ، بدن پدر را با دست خود بخاک سپرد .

اما کربلا ، بقدری حال امام سجاد (ع) منقلب می شود که زینب کبری صدا زد : ما لی أراکَ تَجُودُ بِنَفسَکَ یا بَقیَّةَ الماضین .

(گویا می بینم که در حال جان دادنی ، ما به غیر از تو کسی را نداریم ، تو حجت خدایی ) صدا زد  : عمه جان این بدن حجّت خدا نیست ؟ این مردم گویا ما را مسلمان نمی دانند 1

شد امام هادی دین کشته زهر جفا                               پاره پاره جگر را آن عزیز مصطفی

شیعیان را روز ماتم شد ز مرگ شاه دین             شد مدینه بر بنی هاشم ز غم ماتم سرا

زهر کین چون کارگر شد  بر شه دنیا و دین                با امام عسگری گفتا که ای جانم بیا

بعد من باشی تو یار و رهنمای مؤمنین                      میسپارم بر تو امت را ترا هم بر خدا

دلها را روانه کنیم سامرا ، حرم با صفای امام هادی و  امام عسکری ، خیلی غریب اند آن دو امام بزرگواری که در سامرا مدفونند . خوشا بحال آنهایی که رفتند حرمش را دیدند اما آنهایی که مشرف شدند دیدند حرمش غریب است ، آخر دوستانش کمتر کنار حرمش ساکنند زائران هم خیلی کم آنجا می مانند . اما وقتی امام هادی شهید شد امام عسکری بدن پدر بزرگوار خود را غسل دادند ، کفن کردند ، و بر جنازه نماز خواندند ، بخاک سپردند آی دلهای کربلائی ، اینجا فرزند ، بدن پدر را با دست خود بخاک سپرد .

اما کربلا ، بقدری حال امام سجاد (ع) منقلب می شود که زینب کبری صدا زد : ما لی أراکَ تَجُودُ بِنَفسَکَ یا بَقیَّةَ الماضین .

(گویا می بینم که در حال جان دادنی ، ما به غیر از تو کسی را نداریم ، تو حجت خدایی ) صدا زد  : عمه جان این بدن حجّت خدا نیست ؟ این مردم گویا ما را مسلمان نمی دانند 1

امروز امام هادی را در خانه خدا واسطه قرار بدهیم .

گر چه دوریم بیاد تو سخن می گوییم                                     بُعد منزل نبوَد در سفر روحانی

چه بگویم که تو خود حال مرا می بینی                           چه بخواهم که تو خود درد مرا می دانی

قنداقۀ امام هادی را دادند دست جواد الائمه ، حضرت خوشحال شد صورت پسرش را بوسید ،بابا در عالم هر قنداقه ای را دست هر بابا دادند خوشحال شد اما یک قنداقه را دست یک پدر دادند نمی دانم با دل پدرچه کرد؟

حسین فاطمه علی اصغرش را بغل کرد ، آمد مقابل لشکر صدا زد : آی مردم اگربه من رحم نمی کنید به این بچه رحم کنید ، ببینید زبانش از تشنگی دور دهان می گرداند ، همهمه افتاد در لشکر ، یک وقت عمر سعد صدا زد : حرمله چرا جواب حسین را نمی دهی .

امام هادی و امام حسن عسکری(ع)-تخریب سامرا

چه خبر از صفای عسگریین

دل گرفته برای عسگریین

چه خبر از شکوه گنبد او

از دو گلدسته های عسگریین

چه خبر از ضریح و کاشی ها

مرقد دل ربای عسگریین

مانده از سُر من رای گویا

تلّی از خاک جای عسگریین

همه گریند با امام زمان

در غم روضه های عسگریین

آن بقیع و خرابی اش کم بود

شد اضافه عزای عسگریین

نه ز سرداب مانده آثاری

نه ز ایوان طلای عسگریین

می برم من شکایت این قوم

پیشگاه خدای عسگریین

روضه دارد وجب وجب خاکش

وای از کربلای عسگریین

نسل اینان ز نسل کوچه بود

شاهدم ناله های عسگریین

گر بگویم میان کوچه چه شد

در بیاید صدای عسگریین

فاطمه زیر دست و پا افتاد

گریه کن، مقتدای عسگریین

منتقم بهر انتقام بیا

یار درد آشنای عسگریین

به مناسبت میلاد امام هادی (ع)

امشب همه نورانی ز ماه شب عشقند

امشب همه ی حور و ملک در تب عشقند

امشب همهی حور و ملک قطره به قطره

چون جام طهورای جنان در لب عشقند