اشعار دفاع مقدس - 2

دچار نفسم و دیریست که درگیر تغییرم
چه می شد با خدا ادغام می شد کلّ تقدیرم

تمام عمر در ذهنم تب ابلیس میجوشد
خدایا تا به کی در فتنه ها درگیر زنجیرم؟

خدا را شکر بیدار است وجدانی که من دارم
شدیداً دشمنم با اشتباهتی که درگیرم

به لب قران و اما در عمل هر طور میخواهم
چه کردم با خودم ای دل؟ کجا رفته ست تأثیرم؟!

تمام حُسن خلقم را سپردم به فراموشی
پر از زخم زبانم! خسته از این کهنه شمشیرم
 
تمام عمر دستم را گرفتی ای خدا اما
چرا گرمای دستان تو را نادیده میگیرم

بلندم کردی از جا٬ هر کجایی که زمین خوردم
پر پرواز دادی و چه بد شد که زمینگیرم

شدم شرمندهٔ آقای غایب از نظر! دارم-
خجالت میکشم از او! چرا گردن نمیگیرم-

که بر چشمان محزونش هوای گریه را دادم
پشیمانم پشیمانم؛ چه بیتابم چه دلگیرم!
 

مرضیه عاطفی

محکومیت آل سعود- تقدیم به شهدای مظلوم منا

چه غم از این همه داغی که بر جگر داریم

همیشه بعدِ سیاهیِ شب، سحر داریم

هنوز بغض منا در گلویمان جاری ست

هنوز خون به دل و دیدگانِ تر داریم

دسیسه ها همه کار یهود می باشد

ز خود فروشیِ مشتی عرب خبر داریم

سکوت ما ز سرِ مصلحت بود ، آری

وگرنه شیعه و ترس از خطر؟ مگر داریم؟

به عشق «أَشْهَدُ أَنَّ عَلِی وَلِیُّ الله»

هزار میثم تمار چون «نمر» داریم

امام ما «حسن» است؛ ای ز نسل بوسفیان!

بدان که وقت جمل گر رسد، جگر داریم

میان سینه ی ما یک سقیفه نفرت هست

غمی ز حادثه ی تلخ پشتِ در داریم

به حکم وحدت سنی و شیعه باشد که

ز روبرو شدنِ با شما حذر داریم

فقط اشاره ی رهبر برایمان کافی ست

که دست نحس شما را ز کعبه بر داریم

امیر حج شدن و «صدَّ عن سبیل الله»

زِ آلِ پستِ سعودی وقیح تر داریم؟

نه از شیوخ عرب، نه... ، ز امت اسلام

توقع عملی مثمرِ ثمر داریم

چهار گوشه ی دنیای تان پر از ننگ است

امید آمدن یار منتظَر داریم

محمد مربوبی

محکومیت آل سعود-به بهانه سالروز شهادت شهدای منا

(شعر براساس فرمایشات رهبری)

فرمانده ی ما با صلابت گفت :

عید است امّا ما عزاداریم

اندازه ی صدها نفر حاجی

از این سعودی ها طلبکاریم

فرمانده ی ما با صلابت گفت:

ظالم دگر بدبخت خواهد بود

آری همه عالم بداند که

برخورد ایران سخت خواهد بود

فرمانده ی ما با صلابت گفت:

دست خدا پشت و پناه ماست

ای حزب شیطان یادتان باشد

این آخرین هشدار حزب الله ست

آداب اسلامی ست تا اینجا

ما خویشتن داری اگر کردیم

موذی گری هاتان اگر باقیست

از این مواضع باز می گردیم

زهری که در جان تو می ریزیم

در کام ما طعم عسل دارد

کوچکترین بی احترامی هم

از سمت ما عکس العمل دارد

ذریّه ی سعد أبی وقّاص !

دنیا و عقبی أخسر الناسید

آقای ما ذریّه ی زهراست

آقای ما را خوب بشناسید

آقای ما لب تر کند فوراً

سربازهایش دور او هستند

مثل همان روزی که خون دادند

راه ورود بعث را بستند

ما نسل سرخ کربلای پنج

ما فاتح فتح المبین هستیم

ما ذوالفقارانیم و در دستِ

مولا امیرالمومنین هستیم

پایان این تلخیِّ روز افزون

شیرین ترین تقدیر این دنیاست

صاحب حرم، احرام می بندد

آن روز، روز مهدی زهراست

حمید رمی

تقدیم به شهدای مظلوم منا

حرف از پایان شد و در ابتدا ماندیم ما

مبتلا بودیم عمری مبتلا ماندیم ما

چشممان وا شد، زیارتنامه را از بَر شدیم

گرم ذکر"یا علی موسی الرضا" ماندیم ما

وقت روضه سایه ی معشوق را حس کرده و

زیر دِینِ چادر خیر النسا ماندیم ما

روضه ی مادر دل ما را به آن کوچه کشاند

بعد از آن دلپاره ی آل کسا ماندیم ما

پایمان هرچند آمد، پشت دیوار بقیع

روبروی چار وجه الله جا ماندیم ما

در سلوکی چند روزه بال معنا باز شد

مست عطر ربنا یا ربنا ماندیم ما

مُحرم نامش شدیم و مَحرم جامش شدیم

خانه را دیدیم و لختی در منا ماندیم ما

"ازدحام پشت در...مادر..."تداعی شد، سپس

-وای مادر، وای مادر- زیر پا ماندیم ما

تشنگی...گرما...نفس ها حبس...دنیا تار شد

سوختیم و در هوای کربلا ماندیم ما

"ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود"

مبتلا بودیم عمری،مبتلا ماندیم ما

حسن اسحاقی

تقدیم به شهدای اطلاعات عملیات


دلواپسی های شما یادم نرفته

شب های پر هول و ولا یادم نرفته

معبر ، کمین ، دشمن، رسیدن ، جا نماندن

شیرینی دل شوره ها یادم نرفته

وقتی غرور دست های خالی تو

می زد به دنیا پشت پا یادم نرفته

آن اشک ها آن چشم های آسمانی

آن سجده های بی ریا یادم نرفته

فرهاد های خط شکن، شب های شیرین

کوهی که می شد جا به جا یادم نرفته

فرعون های پیش رو ، لطف خداوند

اعجاز های بی عصا یادم نرفته

وقتی زدی با حنجری فریاد زخمی

دل را به دریا بی صدا یادم نرفته

وقتی نفس جا ماند از جولان روح ات

در تنگی نیزارها یادم نرفته

آن شب که از دست سحر اروند وحشی

می برد لبخند تو را یادم نرفته

آن شب که جا خوش کرد در پیشانی تو

بخت بلند تیر ها یادم نرفته

باید بسازم رعد ، باران ، عشق ، طوفان

از برکه ی خون شما یادم نرفته

حسین بادروج

حریم زینبی در خاک و خون است
یقینا فتنه تا مرز جنون است
در باغ شهادت را گشودند
دوباره بانگ أینَ الراسخون است
به روی سینه ها مهر شهادت
به لب إِنّا إِلَیهِ رَاجِعُون است
جوانان بنی هاشم بیایید
عقیله بین کفار زبون است
مگر کنا معک ذکر شما نیست؟
یقینا ظهر عاشورا کنون است
ز هر جان بر کفی پیشی بگیرید
زمان در پیچ و تاب عاصفون است
دوباره خاک با خون گشته سیراب
که حتی وقت جهد خامدون است
دوباره رفته قرآن ها به نیزه
که این تنها ز رسم قاسطون است
اگر مردانه با دشمن بجنگید
به حق از ریشه دشمن سرنگون است
بیا ناجی پناه خستگان باش
که ظلم و کینه تا مرز جنون است.
 

مریم بوستانی

بمناسبت سالگرد شهادت شهیداندرزگو

می توان پر کشید بی پر وبال
پر کشیدن در آسمان خیال

قصه ی انقلاب و مردانش
همه بی غل و غش، همه خوشحال

همه اهل قناعت و مومن
خنده های بلند و سفره های حلال

قصه های امام خوبی ها
مکر روباه و حیله های شغال

تا پلیس محله مسجد بود
دزد ایمان ما نشد رمال

یاد روزی که چشم ما وا شد
به تماشای اولین سریال

از خوشی های دوستی ناباب
یک جوانی گذشت در اغفال

یاد گلهای پرپر جبهه
عاشقان چفیه و یک شال

دیگر آن شوق سنگرها رفت
آه از روزگار رو به زوال

قصه ی انقلاب و قصه ایثار
کرد خوبان قصه را غربال

سینه سرخان مسجدی رفتند
تا فراسوی آسمان خیال

دوستانم شهید گم نام اند
نام من شد بسیجی فعال

با صدایی گرفته میگویم
از شهیدی که هست راه وصال

سال ها میشود که رفته و اما
کسی از نام او نکرد سوال!

قلب من خورده پیوند با شخصی
چشمه ی عمراو زلالِ زلال

نیمی از انقلاب به نامش شد
نیمی از قلب من هم بدین منوال

گرچه من بنده کمی هستم
روح او عاشقم میکند هرسال

من اسیرمرامت شدم اندرزگو
سیدی که شدی هزارویک تمثال

ناگهان با زبان روزه و شلیک
شد گل آرزوی رهبری پامال

انقلاب ما ثمر داد آخر
عمر سید ولی نداد مجال

میثم جلالی

سربازی شاه محترم، زیباتر
بر دوش بگیریم علم، زیباتر
از بین تمام اسم و القاب به ما
گویند مدافع حرم زیباتر

***

با غصه و با دیده نم می خوانیم
یک بند ز شعر محتشم می خوانیم
همواره گریز روضه زینب بشود
وقتی ز مدافع حرم می خوانیم

***

از سفره شاه با کرم می گیریم
با ذکر حسین نوحه و دم می گیریم
ما روزی عاقبت بخیری را در...
تشییع مدافع حرم می گیریم

***

یک بیت ز شعر محتشم حک بکنید
گلدسته و گنبد حرم حک بکنید
بر سنگ مزار من، کنار اسمم
ای کاش مدافع حرم حک بکنید

ایمان کریمی

تقدیم به مدافعان حرم- تیپ فاطمیون

آن دم كه نفس كشیدم از هجرانت

شرمنده شدم از تو و از ایمانت

آه اى گل سرخ خیمه ى فاطمیون!

دیباچه دشت خون شده چشمانت

***

وقتى كه زمین دستخوش پاییز است

از ناله عاشقان،زمان لبریز است

در فصل وداع "فاطمیون" ،افسوس

این عرض ارادت دلم ناچیز است

***

در بزم فلك، دوباره اختر داریم

پیوند شقایق و صنوبر داریم

در شام و حلب همنفس "فاطمیون"

خون نامه ى لاله هاى پرپر داریم

***

در دشت شقایقى كه قربانگاه است

از هر نفس لاله ،زمان آگاه است

در معركه ى عاشقى "فاطمیون"

لبخند رضایت رسول الله است

محمد مهدی عبدالهی

تقدیم به مدافعان حرم

روزهای نبرد شهرِ دمشق

معنی کُلُّ یومٍ عاشوراست

با بصیرت، اگر نگاه کنی

عرصه ی اقتدا به کربُبَلاست

وَ دوباره به نام مذهب و دین؛

جنگِ امروز، عین دیروز است

می شود آخرش، چنین اثبات

"خون به شمشیرظلم پیروز است"

جانْ گرفته به دست، آمده اند

چه شرافت،چه همّتی دارند

در دفاع از حریم آلُ الله

فاطمیون چه غیرتی دارند

چه پدرها که از غمِ آنان

به دلِ خود نهاده اند آذر

پیروان حسین و اکبر او

خودشان هم شدند علی اکبر

سرسپردند و سرفدا کردند

ارباً اربٰا، مُقَطَعُ الأعَضٰاء

ذکر لبهایشان دمِ آخر

"لَکَ لبیک زینب کبری "

ما که ماندیم لااقل باید

پاس داریم با قلمْ، شهادت را

تا شود ثبت، در همه تاریخ

بنویسیم این روایت را

بنویسیم از جوانانی...

که بُریدند از زن و همسر

وَ به دور از همه تعلّق ها

ره سپردند تا سرای دگر

بنویسیم از کسانی که

راه صدساله را شبی رفتند

مایه از جان خود گذاشتند و..

زینبی مانده، زینبی رفتند

بنویسیم از کسانی که

در بلاد غریب جان دادند

وَ به گمنامیِ تمام.. آخر

سرْ به پای حبیب، جان دادند

بنویسیم از " ابوحامد "

که نَسَب،از تبارِ شیران داشت

عاشقی کز هرات آمده بود

جا میانِ صف دلیران داشت

بنویسیم آخرش اینکه...

پای دین، ‌جان به کار می آید

می رسد در نهایت این جاده

به مسیری که یار می آید

کاش میشد که نام ما را هم

می نوشت حقّ، به دفتر زینب

جان و مالم چه ارزشی دارد

همه اش نذر معجر زینب

وحید دکامین

تقدیم به مدافعان حرم

فدای چهره های كربلایی

الهی كه بمیرم من...الهی

قسم میدم شما رو به اباالفضل

به ما جامونده ها،گاهی نگاهی... .

***

مهم نیست اینهمه زخم زبونا

شماها تا ابد  زخمىِ عشقین

مث اربابتون خیلی غریبین

شما كه پاسبانانِ دمشقین

عارفه دهقانی

دفعه آخرى یجور دیگه بود
هی دو سه بار مادرشو بغل کرد
گفت به خدا سپردمت ، دلم ریخت
ساکشو بست… دخترشو بغل کرد

روم نمیشد که جلوى بچه ها
عطر نجیب تنشو بو کنم
شرمى که داشتم نشد آخرین بار
برم جلو پیرهنشو بو کنم…

دکمه پیراهنشو که بستم
با مهربونیاش کنارم نشست
سخته بگم… بند دلم پاره شد
بنداى پوتینش رو وقتى که بست

یجورى غیر مستقیم حرف میزد
گفت پسرمون مکتبى بزرک شه
خانومیه خودت ازش بر میاد
که دخترمون زینبى بزرک شه

خاطره عروسیمون رو گفت و…
همش میگفت ببخش نداریامو …
خرج محرّم کنید اون پولى که…
کنار کذاشتم واسه کربلامو .

گفت دو سه تا امانتى میذارم
اینا باید پیش خودت بمونه
لباسِ مشکیم ، چفیم ، ساعتم
اینم که حلقه عروسیمونه

حلقه رو داد و حلقه ها رو وا کرد
حلقه به گوش خونه کرم شد
تا اسم زینب میومد جون میداد
آخرشم مدافع حرم شد

وقت خداحافظی لبخند میزد
بغضشو هیج موقع نشونم نداد
گفتم دوست دارم ، یکم نگام کرد
وقتى که رفت گریه اَمونم نداد

چند تا پیام صوتى داد از دمشق
گفت خانومى دوست دارم ، رها شد
دیگه پیامى نیومد ، دو شب بعد
یک دفعه خونمون برو بیا شد

محمد جواد پرچمی

تقدیم به جانباز شهید حاج رجب محمد زاده

حیرت چرا شاعر ! به حیرت احتیاجی نیست

سیرت که باشد پس به صورت احتیاجی نیست

با بی صدایی حرفهایم را زدم ، دیگر

از من چه می خواهی؟ وصیّت احتیاجی نیست

یک عمر محروم از نگاه این و آن بودم

این آخر عمری محبّت احتیاجی نیست

من را رها کردی و از من عکس می خواهی

باشد بگیر اما به منّت احتیاجی نیست

من زنده می مانم، غیورم لیک خواهد مُرد

آنکس که می گوید به غیرت احتیاجی نیست

آنکس که از تحریم ترسید و نفهمیده است

عزّت اگر باشد به ذلّت احتیاجی نیست

وقتی که دنیای شما دست نجومی هاست

یعنی به خرّازی به همّت احتیاجی نیست

من متّهم ماندم به درد از من چه می خواهید؟

اهل شهادت را شهادت احتیاجی نیست

حاج رجب محمد زاده
 

تقدیم به مدافعان حرم

جانانه به جانِ خویش، جان پس دادند

درسی که به جایِ دیگران پس دادند

در مدرسه ی عشق، دهه شصتی ها

با نمره ی بیست، امتحان پس دادند

وحید قاسمی

تقدیم به مدافعان حرم

"با هر قدم سمت حرم لبیک یا زینب

در عشق سر می‌آورم لبیک یا زینب..."

این را که گفتی شوری افتاده‌ست در جانم

در اعتقادم... باورم... لبیک یا زینب...

عمری سرِ این سفره نانم داد و با خود گفت

در روضه‌هایش مادرم: لبیک یا زینب

هرچند دستم خالی خالی‌ست، می‌خوانم

تا ربنای آخرم: لبیک یا زینب

این شور عاشوراست در دل‌ها که می‌گوید:

"جانم فدای خواهرم، لبیک یا زینب"

تو با تفنگت رفتی و در معرکه خواندی:

"من نیز ابن الحیدرم! لبیک یا زینب!"

رفتی و گفتی اذن نزدیک است اما تا

لب تر نکرده رهبرم لبیک یا زینب!...

حالا که بی‌سر آمدی حک می‌کنم این را

بر پیکر انگشترم: "لبیک یا زینب"

شاید قلم روزی تفنگی شد که بنویسم

با خون میان دفترم: "لبیک یا زینب!"

وحیده گرجی

تقدیم به مدافعان حرم

سر سجاده بودی که شنیدی وقت تکبیره

شنیدی تو دل مادر داره یه بچه میمیره

تو فکر ساختن بودی خبر اما خرابت کرد

خبر آتیش به جونت زد که مثل شمع آبت کرد

برای بودن و موندن، جوونیت رو کفن کردی

به جای رخت دامادی، لباس رزم تن کردی

توکل کردی و رفتی، مرام عاشقا ساده است

اگه غم لشکر آورده، سپاه عشق آماده است

"پای دلدادگیت موندی، تا آخر مرد و مردونه

برای هرچی که داره به تو این خاک مدیونه"

میون خردل و باروت، میون تیر و خمپاره

عَلَم رو دوش یه مرده، عَلَم دستِ یه سرداره

تو اهل کربلا هستی، که زخمت تشنه ی تیره

یقین دارم که دستت رو، خود عباس می گیره

آدم وقتی که عاشق شد، با جونش میخره دردو

تو رفتی تا که بعضی ها بفهمن معنی مردو

تو از نسل همونایی که پای عشق وایسادن

حالا نسل من آماده است برای درس پس دادن

"پای دلدادگیت موندی، تا آخر مرد و مردونه

برای هرچی که داره به تو این خاک مدیونه"

علی فردوسی

یادتان هست آتش فتنه

شعله ورگشت پنجم مرداد

حمله های منافقین پست

شیرمردان تنگه مرصاد

ذکر یا صاحب الزمان آنروز

رمز فتح الفتوح ما گردید

سیلی محکمی بصیرت ما

بردهان منافقین کوبید

خبری بین بچه ها پیچید

ای رفیقان غلامعلی هم رفت

چون شفا در ته پیاله بود

هرکه نوشید از دلش غم رفت

حرف غربت میانمان آمد

یاد گردان مسلم افتادیم

صحبت از شیرمردمرصاد است

یاد سردار عشق صیادیم
بعداز آنکه امام روح الله
جام آن زهرنامه را نوشید
باشکوهی که شد به پا مرصاد
مرهمی بر دل امام ،رسید

حضرت عشق این چنین فرمود
نرود زیر بار ننگ ایران
پس گرفتیم خاکمان باخون
کشور سرفراز جنگ ایران

هرکجا مردم غیور ما
شهره هستند در وفاداری
علم عشق را خمینی داد
وه بنازم به چه علمداری

ماه مرداد بود و گرما بود
چقدر تشنگی اذیت کرد
خوش بحال کسی که خون آلود
شاه لب تشنه را زیارت کرد

کربلا شاه بالبی تشنه
مادر خویش را صدا میزد
ته گودال باتنی مجروح
زیر هرضربه دست و پا میزد

خواهرآمد ولی چه دیر رسید
قاتل از قتلگاه بر میگشت
بین شمشیر و نیزه دور بدن
داشت زینب،دنبال سر میگشت

قاسم نعمتی

تقدیم به مدافعان حرم-بیداری اسلامی

دوری از چهرۀ مهتاب فقط کابوس است

خوش به حال دل هرکس که به تو مانوس است

باید این خوابِ پر از واهمه تعبیر شود

کاش مهدی تو بیایی ! نکند دیر شود

دست ابلیس کشیده ست جهان را سر جنگ

زده با حقد سر پیر و جوان را سر جنگ

زخم بر صورت اسلام فراگیر نشست

جای تکبیر روی ماذنه تکفیر نشست

وحدت از دست رود سقف و ستون می ریزد

در عراق و یمن و سوریه خون می ریزد

دست با پنجه ی ابلیس یقینا هرگز

با همه صلح ولی تفرقه افکن هرگز

با جهان گاه اگر گفت و شنودی داریم

گله ها از عربستان یهودی داریم

کاش کنده شود از روی زمین ریشه ی شان

یعنی از بین رود نحوه ی اندیشه ی شان

راه احرام اگر بسته شود باز چه باک

قلب مومن حرم او بُوَد این بوده ملاک

با نبی و علی و آل علی لج کردند

فتنه ها بود که حین سفر حج کردند

به جزایی علنی ، سخت و خشن محکومند

شیعیان مثل علی گر چه قوی مظلومند

من دم از حیدر کرّار زدم با نیّت

لعن الله بر اندیشه ی وهابیّت

شیعه و دست کشیدن ز ولایت هیهات

سر سپردن به سر خنجر ذلّت هیهات

گوئیا آمده یک بار دگر عام الفیل

فتنه ها زیر سر کیست به جز اسرائیل ؟

دشمن کودک در خواب پر آرامش شد

نمی از خصلت حیوانی او داعش شد

هر چه کردند نشد مانع افلاکی ها

پر شد این خاک از آوازه ی زکزاکی ها

شیعه راسخ ، سخنی محکم و قاطع دارد

هر کجا خانه ی زهراست مدافع دارد

نه فقط ساحت این مقبره ها محترم است

هر کجا عشق حسین است خودش یک حرم است

باید این جمله به پیشانیمان نصب شود

ما نمردیم ، بخواهند ، حرم غصب شود

من از این قوم بلاخیز برائت دارم

من از اندیشه ی این طایفه نفرت دارم

کل ایران همگی مرد دفاعیم دفاع

پیرو حضرت عباس حسینیم ، شجاع

مومن و اشک ببین ، به ، چه سلاحی دارد

بِنِگر حضرت زینب چه سپاهی دارد !

پایشان کرب و بلا سمت حرم باز شود

لحظه ی ساخت صحن حسن آغاز شود

کاش این شب بشود صبح به نورت مهدی!

شده دشمن سبب خیر ظهورت مهدی !

بهتر از نغمه ی نعلین تو آهنگی نیست

کاش روزی بنویسیم دگر جنگی نیست

مجتبی کرمی

اهل بیت(ع)-قرآن کریم

چراغ راه هدا عترت است و قرآن است

تمام دین خدا عترت است و قرآن است

نجات وحدت و پیروزی مسلمانان

همیشه درهمه جا عترت است و قرآن است

الا تمام خلایق که سر به سر دردید

دوای درد شما عترت است و قرآن است

امانتی که رسول خدا سپرده به ما

به سید الشهدا عترت است و قرآن است

دو مهر و مه که به فرمودۀ نبی از هم

نمی شوند جدا عترت است و قرآن است

نمام آبروی ما تمام عزت ما

تمام مکتب ما عترت است و قرآن است

به این دو ، دست تمسک زنید انسان ها

شفیع روز جزا عترت است و قرآن است

به  روز حشر که محشر سیاه و تاریک ست

فقط چراغ هدا عترت است و قرآن است

مگر نه تشنۀ آب بقاست کام شما

بقای آب بقا عترت است و قرآن است

دو ریسمان الهی اگر بپرسی کیست

دهد رسول ندا عترت است و قرآن است

چراغ روشن پروردگار را میثم

بگو به بانگ رسا عترت است و قرآن است

غلامرضا سازگار

محکومیت ظلم به مسلمانان کشمیر

دارد به جرم گفتن تکبیر تاوان می دهد

مظلوم حین جنگ با تزویر تاوان می دهد

امروز باید تیغ را بیرون در آورد از نیام

فردا وگرنه تیغۀ شمشیر تاوان می دهد

قومی که مولا دوست است ام ابیها دوست است

دارد به جرم عشق در زنجیر تاوان می دهد

تکلیف یاری کردن مستضعفین عالم است

این مصلحت اندیشی تدبیر تاوان می دهد

هیهات منا الذله را گفتیم پس سر می دهیم

هر کس که با ظالم شود درگیر تاوان می دهد

خوردند سیلی در حلب گشتند مغلوب یمن

تحقیر استکبار را کشمیر تاوان می دهد

خون های شیعه ریخته شد آه ، عَجّل منتقم

شیعه میان غربتی دلگیر تاوان می دهد

محمد جواد پرچمی